Zapomnij to, co wiesz lub wydaje Ci się, że wiesz – tu się
to nie sprawdza. Tu jest inaczej. („Pogranicznik”)

- Możemy zacząć wszystko na nowo, zrobić to porządnie, jak powinniśmy od samego początku. Jesteśmy mądrzejsi… Ja jestem! Chcę zapewnić Wam normalną przyszłość. - Jaką przyszłość, Mike? O czym Ty mówisz? Spójrz na siebie! Co Ty możesz zapewnić dziecku, jaki świat mu pokażesz? Brutalną siłę i rewolwery?

Gdy ktoś zaczyna o nich mówić i prosić o pomoc wskazujemy palcem w niebo. Patrz! Leci, przeskakuje budynek, pomaga kolejnej osobie i przyjmujemy, że tak już musi być, że każdy z nas ma na tym świecie swoją przypisaną i niezmienną rolę. Jesteśmy jak niemi widzowie, którzy oglądają film w telewizji. Tragedie i dramaty innych nas nie dotyczą – czekamy, żeby superbohaterowie coś z tym zrobili.

Numer 17, numer mojego pokoju, ja. Tak się teraz nazywam. Tu nie ma imion, nikt ich nie używa. Są tylko numery, bo dzięki nim jest łatwiej. Ludzie nie przywiązują się tak bardzo do tych, którzy szybko odchodzą.