Wnuczka. Karol Weber/Gedeon
Już samo stworzenie postaci nie jest wcale łatwą sprawą dla scenarzysty komiksowego, a co dopiero stworzenie takiej, która zasłuży na status niezapomnianej! To, czy taką się stanie, zależy oczywiście od wielu czynników, ale także od tego, jak twórca podejdzie do kreowania postaci na etapie konstruowania scenariusza komiksowego.
Wnuczka. Karol Weber/Gedeon
Myśląc o polskich komiksie nie sposób pominąć kategorii bohaterów, zwłaszcza tych, którzy przeszli do historii gatunku, skutecznie tworząc rodzimą popkulturową kanwę. Są wśród nich i tacy, którzy skutecznie zdobyli międzynarodową sławę, co tylko potwierdza, że mamy potencjał do powoływania na świat ciekawych postaci.
Polscy bohaterowie komiksowi nie są i raczej nie będą typem postaci, jakie znamy choćby z Marvelowkich komiksów. Nic w tym złego, bo z kolei polska scena komiksowa może pochwalić się – mimo krótszego i nieco bardziej skomplikowanego procesu rozwoju gatunku – sporym zróżnicowaniem typów bohaterów. W absolutnej topce polskich postaci komiksowych bez wątpienia trzeba wymienić Throgala, choć ten jest polski połowicznie. Rysunek wyszedł spod ręki legendarnego niemal Grzegorza Rosińskiego, jednak autorem postaci jest oczywiście Belg Jean Van Hamme. Ten belgijsko-polski mariaż okazał się nad wyraz udany, bo stworzony w latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia potomek Gwiezdnego Ludu, wychowany przez Wikingów, do dziś rozbudza wyobraźnię, a sama postać to po prostu ikona kultury popularnej.
Thorgal Van Hammego miał znacznie bardziej mistyczny rodowód niż nasi rdzenni wojowie, czyli Kajko i Kokosz. Humorystyczny komiks Janusza Christy, osadzony w słowiańskich klimatach, często porównuje się do Asteriksa i Obeliksa, tymczasem okazało się, że Christa zaczął rysować swój komiks, zanim bohaterowie Goscinnego i Uderzo ujrzeli światło dzienne.
Wygląda raczej na to, jak dowodzi Michał Lorek, że twórcy podążyli po prostu podobnym torem, odnosząc się do nieco mitycznego świata, w roli bohaterów obsadzając tandem zbudowany na kontrastach. Katalog polskich postaci komiksowych nie byłby pełen bez Tytusa, Romka i A’Tomka pióra Papcia Chmiela. Tutaj zresztą widać kolejny charakterystyczny dla polskich scenarzystów komiksowych trend – bohaterowie występują u nas w duetach czy tercetach (Jonka, Jonek i Kleks), rzadziej jako wybitna jednostka o supermocach. Z historycznych, ale i niepozbawionych dydaktycznego elementu, charakterystycznego dla literatury PRL, mamy jeszcze Kapitana Żbika, który stanowi dziś pewien retro wzór komiksowego superbohatera, który – jakżeby inaczej – jest jednym z nas. Jest po prostu świetny w swoim fachu, nie ma więc mowy o żadnych tajemnych mocach, bo też w socjalistycznym kraju nie było miejsca na takie fanaberie.
To oczywiście nie jest pełen zbiór, mamy przecież Yansa, powstałego w duecie Rosińskiego i Duchateau, jest Funky Koval (Polch, Parowski, Rodek) i jego detektywistyczna ekipa czy Profesorek Nerwosolek Baranowskiego, a to i tak tylko wyimek. To jednak, co daje się zauważyć, to spora swojskość polskich bohaterów, ich zwyczajność, przeciętność – przynajmniej na pierwszy rzut oka. Mniej w nich tajemnej mocy/eksperymentów medycznych czy genetycznych, więcej sprytu, inteligencji czy umiejętności. Co ciekawe, choć różnią się od siebie znacząco, wszystkie w jakiś sposób już przeszły do historii polskiego komiksu. Jak zatem wykreować ciekawą postać, skoro może się wydawać, że „wszystko już było”?
Prawdopodobnie faktycznie „już było”, ale nie jest dla scenarzysty komiksowego żadną ujmą, że zna motywy i toposy literackie. Najważniejsze, aby umiał z nich tworzyć wciąż nowe i oryginalne światy, zaludnione przez równie oryginalnych bohaterów. Aby jednak poradzić sobie z takim wyzwaniem, autor scenariusza komiksowego musi, konstruując postać, odpowiedzieć sobie na kilka pytań.
1. Cel i motywacja.
Zdefiniuj cel i motywację bohatera. Czy to walka z przestępczością, odkrywanie tajemnic czy obrona słabszych? Cel i motywacja stanowią podstawę rysu charakterologicznego postaci i nadają sens jej działaniom.
2. Tło i historia życia.
Stworzona historia życia bohatera powinna być spójna i interesująca. W jaki sposób wpływały na niego doświadczenia z przeszłości? Jakie wydarzenia ukształtowały jego charakter?
3. Unikalne cechy i umiejętności.
Nadaj postaci unikalne cechy fizyczne, psychiczne lub wyposaż w wyjątkowe umiejętności. Mogą to być zarówno supermoce, jak i nietypowe cechy charakteru, które wyróżniają postać spośród innych.
4. Wewnętrzny konflikt.
Wprowadź element wewnętrznego konfliktu, który sprawi, że postać stanie się wielowymiarowa. Konflikty emocjonalne lub moralne dodają jej głębi.
5. Relacje z innymi.
Zaplanuj relacje bohatera z innymi postaciami w komiksie. Czy to przyjaciele, wrogowie czy członkowie rodziny, relacje zawsze wpływają na kształt postaci i kierunki jej rozwoju.
6. Rozwój postaci w czasie.
Pozwól postaci rozwijać się w miarę postępu fabuły. Zmiany w postaci mogą wynikać z przeżytych wydarzeń, relacji z innymi postaciami lub osiągniętych celów.
7. Zrównoważenie mocnych i słabych stron.
Unikaj nadmiernego idealizowania postaci, niech Twój bohater posiada zarówno mocne, jak i słabe strony. To sprawi, że postać stanie się bardziej realistyczna i łatwiej będzie z nią będzie się utożsamiać.
8. Ciekawa wizualizacja.
Zaprojektuj łatwo rozpoznawalny wygląd postaci. Wizualna unikalność pomaga postaci zapisać się w pamięci czytelników.
9. Dialogi i styl wypowiedzi.
Twórz spójne i charakterystyczne dla postaci dialogi. Sposób, w jaki postać się wypowiada, stanowi świetne narzędzie do nakreślania charakteru bohatera.
10. Zaskakujące elementy fabuły.
Wprowadź zaskakujące momenty lub zwroty akcji, które wpływają na postać. To sprawi, że bohater będzie bardziej nieprzewidywalny, a cała opowieść będzie trzymać w napięciu.
Pamiętaj, że kluczowym elementem jest zrównoważenie tych wszystkich aspektów, aby stworzyć postać, która będzie zarówno fascynująca, jak i realistyczna dla czytelników komiksów.
Drewniane serce. Karol Weber/Artur Biernacki
O Królu Krwi i Lodowej Damie. Karol Weber/Artur Biernacki